کد مطلب:153765 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:210
حسین و نماز بر منافق
مرد منافقی كه دشمن اهل بیت عصمت و طهارت بود از دنیا رفت امام حسین (ع) دنبال جنازه اش براه افتاد در بین راه غلام خود را دید كه در مقام كناره گیری از تشییع جنازه است به او فرمود: كجا می روی؟ عرض كرد: می خواهم از نماز بر این منافق فرار كنم. امام به او فرمود: بیا كنار من بایست و هر چه من می گویم تو هم بگو، غلام در كنار امام ایستاد، وقتی ولی میت تكبیر گفت امام حسین (ع) هم فرمود: الله اكبر اللهم العن فلانا عبدك ألف لعنة مؤتلفة غیر مختلفة، أللهم أخز عبدك فی عبادك و بلادك و أصله حر نارك و اذقه اشد عذابك، فانه كان یتولی أعدائك و یعادی اولیائك و یبغض أهل بیت نبیك.
یعنی «خدا بزرگ است خدایا فلانی را هزار بار پیوسته لعنت كن بدون اختلاف و فاصله، خدایا این بنده ات را در میان بندگان و شهرهایت خوار و خفیف كن و آتش دوزخت را نصیب وی گردان و شدیدترین عذابت را به او بچشان كه دوستی دشمنانت را پذیرا گشته و به دشمنی دوستانت برخاسته و اهل بیت پیامبرت را دشمن می داشت» [1] .
یعنی «خدا بزرگ است خدایا فلانی را هزار بار پیوسته لعنت كن بدون اختلاف و فاصله، خدایا این بنده ات را در میان بندگان و شهرهایت خوار و خفیف كن و آتش دوزخت را نصیب وی گردان و شدیدترین عذابت را به او بچشان كه دوستی دشمنانت را پذیرا گشته و به دشمنی دوستانت برخاسته و اهل بیت پیامبرت را دشمن می داشت» [1] .
[1] بحار ج 44 ص 202.